lise sondaydım o sıralar

ilk tenefüste gittim, kızın yayına, kantine gidip biseyler ictik,ve bundan sonraki, her tenefüste bulusuyorduk artık, dersler dısında vaktimizi birlikte geciriyorduk..1 haftaya yakın böyle devam ettik, aramızda samimiyet her gecen dakika,her söylenen cümlede bir level daha yükseliyordu, haftasonu olmustu ve biz didemle yine o arkadasının tiyatrosuna gidicektik,ben sıkılıyorum dedim ama o herzamanki sarısın yanakları kırmızı makedon kızının lütfen diye baslayan cümlelerine karsı gelemedim, gittik tiyatroya, oyun baslamıstı, oturmamıza ragmen elimi hic bırakmıyordu.. bazen elim terliyordu,ama yüzündeki o bana güvenme duygusunu gördügümde daha sıkı tutuyordum elinden.. tiyatrodan cıktık ve bi kafeye oturduk, didem ben ve arkadası olan kız, yaklasık 10-15dakka sonra arkadasının sevgilisi geldi ve gittiler,ben de sevgilimle basbasa kalmıstım sonunda.. karsımda oturuyodu, yanıma gecti..hic unutmam ben browni yiyordum o da mozaikli pasta yiyordu,bi ben ona mozaikli pasta yediriyordum bi de o bana browni yediriyodu,ara sıra icimden gülüyordum kendimi türk filmlerinde gibi hissediyordum,ama yine de onun bu isteklerini kıramıyor ona uyuyordum.. sonra bi an durdum muhabbet olsun konu acılsın diye dideme dönüp ben hiç mozaikli pasta yemedim biliyo musun dedim, ciddi misin dedi, evet dicektim ama cümlemi tamamlayamadan, hiç ama hiç beklemedigim bi hareket yapmıstı, birden dudagımın tam kenarından öptü beni(garibim daha önce hic öpüsmedigi icin belki de dudagımdan öpmek istemisti beni ama azcık yan tarafından öptü),al işte şimdi tatmış oldun mozaikli pastadan dedi,sok olmustum.. gülmekten baska bisey yapamadım,cok güzelmiş tadı dedim.. hatta bundan sonra hep mozaikli pasta yemeyi düsünüyorum dedim gülerek,o da fazla alışma bence dedi yine gülerek..(bilirsiniz.. sevgiliyle üstü kapalı imalı ama tatlı diyaloglar olur ya..işte öyle bi muhabbet vardı aramızda)