1. 26.
    -1
    neyse panpalar ben de bir anımı anlatayım. Hayatıma yön vermiştir bu olay. Neyse konuya dönelim.

    Panpalar 8 veya 9 yaşlarındayken aşağı mahalle-yukarı mahalle maç ayarlandı. Beni maçlara almazlardı. Alacak olsalar bile aldım-verdimde en sona ben kalırdım çünkü yeteneksizdim. Mustafa abi ayarlardı maçları. illa ben de oynuyacam dedim. Umduğum gibi olmaz dedi. 10 tane beşlik misket veririm dedim. Kabul dedi ama kaleye geçersin. Panpalar o maça çıkıp kendimi kanıtlamalıydım ne olursa olsun. Geçtim kaleye. Milletten ortalama 2 yaş küçüktüm o yüzden her şutu yerdim. Sürekli zımba çekerdi pekekentler. Sonra bi boşluk buldum aldım topu oyuna çıktım ama kaleyi boş bıraktım. Zaten 1 farkla yeniliyoruz akşam ezanına 4-5 dakika kalmış bizimkiler pas at huur çocuğu pas at diye bağırıyor kalene dön muallak diyorlar. Fırsat bir kere geçmiş dıbına koyim pas mı veririm. Koşuyorum. Orta sahanın az ilerilerine doğru geldim. Denk getirdim bi koydum kaleci yetişemedi. O zamanlar taş koyup direk yapıyoruz. Top taşı devirip içeri girdi. Ama ne gol. Kimse beklemiyordu. 10 saniye önce bi tak yiyemezsin diyenlere bir baktım yok böyle bir şey. Hiçbir gibişte o zevki tadamazsınız.
    ···
   tümünü göster